Cultuur en evenementen
Plamena nam Ludwig, Robert en Johannes onder handen
Brugge, donderdag 15/4/2010. De Bulgaarse Plamena Mangova, die in 2007 tweede werd in de Elisabethwedstrijd voor Piano, speelde van Beethoven tien variaties op het duet 'La Stessa, La stestissima' uit Falstaff van Antonio Salieri, de onterechte 'slechterik' uit de film Amadeus. Dit werk maakte blijkbaar deel uit van haar standaardrepertoire gezien ze zonder partituur speelde.
Van Robert Schumann vertolkte ze vervolgens 'Humoresque'. Ook hier gaf ze met haar spel weer wat Schumann, toen hijzelf het werk beschreef, bedoelde: zeker geen eentonige stemming. Misschien kon ze de piano bij de gevoelige delen meer strelen dan betokkelen, zodanig dat het tedere, het dromerige, het innerlijke, het onzekere, het melancholische meer aan de oppervlakte zichtbaar kwam.
Na de pauze speelde ze de derde pianosonate van Johannes Brahms. Ook hier had haar haar pianospel misschen te maken met haar temperament: misschien is zij niet dromerig, niet melancholisch, is zij heel zeker en wil ze haar innerlijke niet prijsgeven, wat haar volste recht is.
Een mooi recital, dat is zeker, van iemand die weet wat ze wil. En misschien wou ze ook wel een halve Steinway die, in tegenstelling tot het prachtige zwarte instrument van het Concertgebouw woensdagavond, niet ondergedompeld was in de handafdrukken van zij die het instrument op het scenario hadden geduwd. Het had sommige mensen uit het publiek alvast wat minder afgeleid van de bijwijlen virtuose prestatie.
(Patrick Pieters-Op Locatie)
Meer van Patrick Pieters op de pagina Klassiek!
Meer over Concert
Afdrukvriendelijke versie
Mail permalink naar dit bericht