Brugge, maandag 7/6/2010. Een heel weekend lang stond de componist Luigi Boccherini centraal, in het nog net niet in vakantiesfeer verkerende Concertgebouw. Eén van de drijvende krachten achter dit festival was vast en zeker Roel Dieltiens, die wou aantonen dat Boccherini meer is dan de man van het overbekende menuet.
Alles begon op vrijdagavond met het Ensemble Exploration en het strijkkwintet nr. 1. Het publiek zat met moeite neer en het was al pauze. Maar na dat intermezzo werd het echt de moeite: Claron McFadden schitterde in het Stabat Mater alsof ze zelf onder het kruis stond. Zo doorleefd bracht ze dat mooie werk, dat infeite niet moet onderdoen voor het meer bekende Stabat Mater van Pergolesi en McFadden liet nog maar eens horen dat wat ze ook neerzet echt af is. Emilio Moreno op viool en Enrique Solinis op gitaar stuurden ons dan de nacht in met intiem werk van Boccherini en tijdgenoten.
Op zaterdag begon het om twee uur met een lezing door Babette Kaiserkern. Het woord lezing dient hier wel degelijk letterlijk genomen te worden. Kaiserkern, die zelf Duitse is, las gewoon zonder enig gevoel een Engelse tekst voor: helemaal niet aangenaam om te moeten aanhoren.
Gelukkig mochten we daarna luisteren naar Dieltiens en zijn ensemble Exploration en zagen we 3 muzikanten waaraan je kon zien dat ze plezier hadden samen te musiceren: Baptiste Lopez op viool, Roel Dieltiens op cello en Piet Kuijken op pianoforte.
Het Edding Kwartet, waar we de vrouw van Philippe Herreweghe, Ageet Zweistra, aan de cello zagen flankeerde een strijkkwartet van Boccherini met het Keizerskwartet van Haydn aan de ene kant en het Dissonantenkwartet van Mozart aan de andere kant. Hoewel het waarschijnlijk niet de bedoeling was om hier Boccherini te laten platwalsen door twee kanjers van kwartetten, kwam het bij een aantal mensen zo over. Maar na discussie met professor Ignace Bossuyt, gaan we er van uit dat de Weense stijl van componeren van Mozart en Haydn helemaal niet opging voor de luchtige stijl van de mediterraan Boccherini.
Zaterdagavond was een avond die gemengde gevoelens losweekte: El Concierto Espanõl o.l.v. Emilio Moreno had geluk dat de Argentijnse sopraan 3 mooie liederen op tekst van Metastasio zong en Anne Katharina Schreiber en Baptiste Lopez speelden op een heldere manier drie duo's voor twee violen. Aan hun gezichten was te lezen dat ze er plezier in hadden samen te musiceren.
Ook over de lezing op zondag kunnen we heel kort zijn: een ramp.
La Real Cámara speelden dan nog een trio, een kwartet en een kwintet en Roel Dieltiens en zijn ensemble Exploration sloten het Festival af met het celloconcerto in G. En na Strijksextet in Es kwam dan toch het Menuet van Boccherini.