Cultuur en evenementen
Yossif Ivanov en deFilharmonie waren adembenemend
Brugge, zaterdag 27/11/2010. Zaterdagavond was het Rode Gebouw op het Zand in Brugge, op enkele stoelen op de hoogste verdieping na, volledig klaar voor de Belgische violist Yossif Ivanov en het orkest waar zijn vader concertmeester is, deFilharmonie.
Alles begon met een hedendaags werk van een jonge Vlaamse componist, Jelle Tassyns: 'Lasciate ogne speranza, voi ch'intrate'. Een mondvol Italiaans dat verwees naar de literatuur van Dante en eerdere composities met een naam, die er op lijkt. De uitvoering zaterdagavond was een wereldcreatie. Hopelijk zullen er zich nog andere orkesten aanbieden om het werk te spelen. De meningen waren, zoals gebruikelijk voor hedendaagse composities, verdeeld. Hoe jonger de persoon die ze uitsprak, hoe positiever. De mening 'We moeten er nog aan wennen' zal waarschijnlijk overeen komen met dat wat in de meeste hoofden speelde.
Waar iedereen voor gekomen was, was echter het 'Vioolconcerto van Tchaikovsky': iedereen kent het werk en kan elke noot anticiperen, iedereen weet wanneer de hoogtepunten komen. Een zekerheid die veel mensen nodig hebben.
En iedereen hoorde dat goed was. Het orkest was niet enkel de begeleiding van de solist, maar ze vulden mekaar wonderwel aan. De klank van de Stradivariusviool van Ivanov deed elk hart in de zaal vlugger kloppen.
Een vertederend moment was toen de solist zijn vader, de concertmeester, in plaats van enkel een hand ook een knuffel gaf.
Prokofiev zijn vijfde symfonie kwam na de pauze. Hij schreef het werk in 1944 en de verwijzingen naar oorlogstaferelen lagen voor de hand. Slagwerk had zijn handen vol. Maar het hele orkest stak zijn beste beentje voor om het werk op een verhoog te zetten. Peter en zijn grootvader waren klein bier in vergelijking met dit monumentaal werk.
Een bijzonder geslaagde avond op 't Zand.
(Patrick Pieters-Op Locatie)
Meer van Patrick Pieters op de pagina Klassiek!
Meer over Concert
Afdrukvriendelijke versie
Mail permalink naar dit bericht