Nieuws uit de Brugse regio
Rosto op Filmfestival: Disney is wreed
Brugge, woensdag 31/10/2012. De 5e editie van het Festival van de Fantastische Film Razor Reel blijft boeie,ndde momenten opleveren, ook voor zij die geen films bekijken. In de Biekorf was Rosto, de Nederlandse kortfilmregisseur, gisteren aanwezig op het festival. Een retrospectieve van zijn werk, 4 stuks gaande van 3' tot 30', was te zien. De langste "The Monster of Nix" zat verleden jaar nog in de race voor de Oscars. Zijn films zijn net een soort musical, muziek is een belangrijke schakel, in zijn duistere ,surrealistische werelden. "Wat heb je toch met de andere kant" vroeg de moderator. Hijzelf ziet het nu ook meer, dit met het ouder worden en meermaals zijn films herzien. Een andere realiteit maar toch parallel met de onze. Als we dromen zijn we niet in narcose maar bevinden we ons ergens anders. Spiegels hebben een grote rol in zijn films, maar een spiegel is geen realiteit het is een spiegelbeeld, een andere kant. De andere kant is de dood, de droom, een gat in de lucht, het binnenste van een ei. Doorheen het filmdoek stappen.
Gemaakte realiteit
Elke kortfilm gaat bijna over een gemaakte realiteit, het onderbewuste, het collectief onbewustzijn. Wat we tegenwoordig kennen door Freud en Jung, en dit trekken we in de realiteit. Zijn films zijn niet echt voor de grote massa, zoals hij zelf zegt, maar in feite wel want hij maakt niets dat is voorgekauwd. De kijker, toeschouwer, moet dit zelf interpreteren want, het publiek heeft altijd zijn eigen mening over iets.Muziek
Muziek is voor hem het belangrijkste, het is de moeder van alle kunst en dit blijkt zeer goed als je zijn films bekijkt: hij begint een nieuw verhaal altijd met muziek, hij is niet de plastische kunstenaar van muziekclips zoals MTV, want muziek en beeld zijn één, is één harmonie, je kunt er geen schotten tussensteken. Rosto geeft geen antwoorden, kunst stelt vragen, maar vragen vereisen antwoorden dit wordt overgelaten aan de toeschouwer. Zij moeten het interpreteren. Hij gelooft ook niet in het hiernamaals maar in 'recycling'.Oproepen van geesten en spoken bestaan bij ons allen, dit kan hetzelfde zijn wat we allen gezien hebben maar ook waanzin.
Inspiratie
Zijn inspiratie voor zijn films haalt hij uit zijn eigen leven, wat hij allemaal geprobeerd heeft, wat hij beleefd heeft, waarvoor hij talent heeft, en dit dan kopiërend imiterend. Kunstenaar zijn, alle facetten van een zelfportret. Karakter heeft zijn eigen gezicht, is God, is almachtig ziend oog,... wat hij ook naar voorbrengt met de spiegels in zijn kortfilms, het beeld is zijn idee, zijn visie. Je mag dus zeggen dat hij zelf de hoofdrol vertolkt in zijn films, is het nu qua gezicht, een gelijkenis met een figuur of karakter, persoonlijkheid.Alle films hebben ook met elkaar te maken, het is net een voortbreien, een verder zoeken, beleven. Het alziend oog, een universum waaraan hij gebouwd heeft, het is bevrijdend werken met je eigen clichés, een eerbetoon aan je eigen klassiekers, " Dat maakt mij uniek" zei hij. Zelfs al moet hij daarvoor muziek van TomWaits gebruiken of beelden van anderen, ik heb het beleefd, ondervonden, geinterpreteerd, dus het is ook iets van mezelf. " Ik ben een spons die alles opneemt".
Disney is wreed
"Disney is wreed, niet zo zeemzoeterig, vooral de oude klassiekers. Neem nu Dombo, een rollercoaster van wreedheid, verdriet, duister, surrealisme, alle emoties komen aan bod. Als kind een heel andere ervaring met deze meesterwerken gehad, zijn ouders draaiden de zwart wit filmpjes zonder klank op een projector, Donald Duck, Mickey Mouse, een buldog, ... dit alles kwam heel anders over zonder klank", zei Rosto. "'s Avonds laat in bed, angstdromen, zijn ergste nachtmerries, de Disneyfiguren op het voeteinde van zijn bed die hoofden afkapten. Geanimeerde snuffmovies" volgens Rosto.(PS-Eigen Berichtgeving/Foto: Patrick Stieperaere)
FN
Meer op www.rrfff.be
De volledige fotoreportage vindt U hier...
Meer over Film Evenementen
Afdrukvriendelijke versie
Mail permalink naar dit bericht