Nieuws uit de Brugse regio
Verre Vrienden: luchtige dood in Stadsschouwburg
Brugge, woensdag 7/11/2012. Gisteren stond in de Stadsschouwburg het stuk 'Absent Friends' van de Britse Alan Ayckbourn op de planken. Het stuk beleefde zijn premiere in 1974 en werd in de volgende jaren diverse malen opgevoerd, steevast met de nodige aanpassingen aan de hedendaagse trends, bij ons gekend als 'Verre Vrienden'.
Het stuk werd op 21 oktober 2010 al eens gebracht door Het Nationaal Toneel in een regie van Job Gosschalk en gisteren zorgde Michael de Cock in een produktie van 't Arsenaal en Theater Malpertuis voor de regie. Evelyn werd gespeeld door Ikram Aoulad, een nieuw talent. Lucy werd Diana en vertolkt door Sophie Derijcke, die eveneens een prachtrol op de planken legde in 2008 - De Kollega's..., eveneens van 't Arsenaal. Bea, hier Marleen, gespeeld door Janne Desmet, enorm naturel, komisch, uitbundig en veel interactie met het publiek, ook door de soms lompe uitdrukkingen. Boudewijn werd Collin, vertolking Tom Ternest, het was hij die op tragische wijze zijn vriendin Dolores had verloren. Ze was in Spanje verdronken, onderstroom. 'We waren één jaar, zes maand en x aantal uren en minuten samen', zei hij. Gezapig spel en in feite ook de vriend die de anderen een beetje bij elkaar hield. Hij en Paul, de echtgenote van Diana, waren in hun jeugd zot van haar, maar zij koos voor Paul. Frank Dierens vertolkte deze rol van Paul, die volgens Collin op handen werd gedragen door zijn vrouw, hij werd op een sokkel gezet door haar. John, vertolking Junior Mthombeni, nog een opkomend talent, de man van Evelyn die worstelde met de gedachte aan de dood en het hele verhaal van Collin. Het stuk speelde zich af in de huiskamer van Paul en Diana, een zwarte relaxfauteuil, een bijzet bankje, een werkende wasmachine en een tafel met mixer, tomaten en sandwiches. Simpel maar zeer doeltreffend. In 2010 stond over de lengte van het toneel een gans wit servies opgesteld met vooraan een grote witte poef, dit omringd door twee decorstukken die de muren en ramen van het huis voorstelden (Foto).
Luchtige dood
Het in feite zware gegeven, de dood, werd luchtig gebracht met de nodige tragiek en komedie, mooi verweven in elkaar. Vijf vrienden die samenkomen om een oude gemeenschappelijke vriend een beetje te steunen en op te beuren met zijn verlies. Dit alles gekruid met leugens, overspel, hypocrisie en uitbundige vreugde en stiltes. Een mooi moment: Collin had een powerpoint gemaakt van foto's van zijn Dolores. Samen kijkend dicht bij hun vriend, hem ruggesteunend. Komische noten waren o.a. : Marleen die schoenen, dure, had gekocht, en een keukenrolhouder voor de gastvrouw. Het commentaar hieromtrent. Ook haar begroetingen en contact met de slapende baby, het kind van Evelyn en John. Enkele grote verschillen met de versie uit 2010: er werd gerookt op toneel. Paul die terugkwam van de squash en zijn kleren uitspeelde en ze in de wasmachine stopte, in zijn blote kont naar achteren verdween. Hier werd er gegoten met gazpacho, in plaats van een witte brij. Ook volgens velen beter gespeeld, de taal zal er ook wel mee te maken hebben gehad. Een geweldig applaus na 105 minuten, van het aanwezige publiek dat enorm genoten had.(Patrick Stieperaere-Eigen Berichtgeving-Foto: PS)
De volledige fotoreportage vindt U hier...
Meer over Theater Humor Evenementen
Afdrukvriendelijke versie
Mail permalink naar dit bericht