Nieuws uit de Brugse regio
Vredes- en oorlogsliederen verstommen Stadsschouwburg
Brugge, maandag 19/11/2012. 1914-1918, den grooten oorlog. Honderd jaar later, straks in 2014, staan er allerhande herdenkingen, tentoonstellingen, films, series, ... gepland, musea worden vernieuwd en uitgebreid. Op 11 november en Vlaanderen eer aan te doen werd er ook een cd in elkaar gestoken.
Idee
Initiatiefnemers Dree Peremans, Marnique Deswarte en platenbaas Hans Kusters hebben hiervoor gezorgd. En van wie anders dan Wannes Van de Velde, die als kind enigszins gekenmerkt werd door de oorlogsjaren. De cd "Oorlogs- en Vredesliederen" van Wannes Van de Velde met vertolkingen van een schare bekende artiesten was het resultaat. Een mooi eerbetoon aan zijn werk. En waarom niet er een kleine tournee aan breien. Zo gezegd zo gedaan en op 11 november 2012 had Dranouter de eer deze te openen. Op slechts 4 andere plaatsen zou dit gebracht worden, waaronder onze eigenste Schouwburg te Brugge gisterenavond.
Show
De cd omvat 26 nummers. En een groot gedeelte hiervan werd in de show verwerkt. Enkele vreemde titels, "Planet of The Apes", gebracht door George Carver. Is het de desolaatheid, onmenselijkheid? Vreemd maar laten we er verder ons hoofd niet over breken. De Texaan uit Austin bracht ook nog een prachtig vertaalde versie van "The Bunkers" op zijn texmex style. Wannes bekend tot buiten de wereldgrenzen, een groot artiest waardig. Solo, als duet of kwartet brachten Jackobond, Luk De Vos, Jan Desmet, Tom Pintens en Kris Debruyne hun versies, hier en daar aangepast. Tussendoor zorgde acteur Karel Vingerhoets gekleed in militaire uitrusting voor anekdotes uit Wannes leven, de milicien in 1958, tijdens Den Expo, die op het middenplein van de kazerne ontdekte hoe de onmenselijkheid in hem naar boven werd gebracht: je wist zelf niet dat dat in je zat, ... de V-1's en V-2's die door de lucht zoefden, verderf en vernietiging nalatend, de oorlogsperikelen die Wannes als kind, spelend tussen het puin, ervaarde. Vader op dat moment soldaat. Jan Desmet had in de Stadsschouwburg een uitgeknipt kranteartikel mee en las er enkele zinnen uit, dit om aan te tonen hoe actueel alles nog is. De wapenhandel, FN en de oorlog in het Oosten. Na nog enkele verwijzingen i.v.m. Kerstmis, bracht hij Wannes parodie "Pasen, is dien dag dat ge moogt schieten". Een nummer dat je echt in Jans handen mag stoppen met zijn gevoel voor humor en drama, de zang mooi verweven met de muziek. Jackobond zong, in feite melodieus gesproken, een nummer van Wannes' tijd- en stielgenoot Willem Vermandere "Duizend soldaten". "Mijn Antwaarps is nie zo goed, maar ik kan wel iets in het Westvlaams," zei ze vervolgend in het dialect. Een mooie versie van Vermanders nummer, in zijn eigen sappigste zelf, zou hij dit zeker beamen. Luc De Vos en Tom Pintens zongen onder meer "Kaatje is verdronken" uit een gelijknamig toneelstuk. De connectie met Wannes is mij hier niet zo duidelijk, of heeft het iets te maken met de haven of huiselijke conflicten, oorlog of vrede. Ook een gedicht van Willem Elsschot werd door hem omgezet in een nummer "Ik werd geboren voor den oorlog". Kris Debruyne, "Ik heb mijn hart gesloten" op z'n eigenste bluesy's zong ook nog "Oorlogsgeleerden" grotendeels zonder band, hij en zijn gitaar. Luc de Vos, Jan Desmet en Jackobond vervoegden hem dan om de "Wannes Van de Velde Blues" in te zetten. Dit kwartet swingde erop los, Jan nu en dan op mondharmonica. Ook het volkskoor, Water&Wijn;, mocht niet ontbreken, al was het enkel maar omdat ze vele jaren lang Wannes op podium hadden begeleid. Marc Hausman en de anderen in sappig Antwerps dialect die ons nog nauwer bij Wannes brachten. "Den Oude Soldaat", "Nous étions trois camerades",... dit alles in echt a-capellasfeer.
Allen kwamen uiteindelijk samen op het podium om "Kerstmis, is die dag dat ze nie schieten" te zingen. De strofes gezongen door Jan D. en Marc H. Aan alles komt een eind en hier ook, tijd voor nog een bis. "Jammer" zei Jan, "we hebben er geen ingestudeerd, maar laten we luisteren naar onze eigen Wannes". Allen stil op het podium, luisterend, idem dito in de zaal. "Al Kol Ele", een Israelisch nummer waar Wannes drie Antwerpse strofes aan had toegevoegd, een ontroerend nummer.
Een prachtige hommage, deze artiest waardig en we mogen ook zeker niet de uitstekende belgeleidingsband vergeten : o.l.v. van Stefan Wellens ( altviool en gitaar ), Florejan Verschueren ( piano en keyboards ), Séraphine Stragier (cello,harp ), Herwig Scheck ( basgitaar en contrabas ) en Filip Van Laer ( drums en percussie ).
Voor meer bisnummers verwees Jan nog eens naar de cd, met o.a. nog bijdragen van Guido Belcanto, Sioen, Koen De Cauter, Luka Bloom, ...
(PS-Eigen Berichtgeving/Foto:PS)
De volledige fotoreportage vindt U hier...Meer over
Rock/Pop/... Geschiedenis Actie Evenementen Afdrukvriendelijke versie
Mail permalink naar dit bericht
Reageer via Facebook of twitter