Terug naar Alabama Terug naar Alabama

Nieuws uit de Brugse regio

Swamp Cabaret in Beernem


Beernem, donderdag 28/2/2013. Maandag 25 februari, een trip buiten de Brugse grenzen: Beverly Jo Scott, op 5 maart 2011 nog in de Stadsschouwburg met " Planet Janis ", was te gast in  O.C. De Kleine Beer te Beernem, met haar nieuwste productie "Swamp Cabaret".

Terug naar Alabama

Een foyerconcert, een trip naar haar roots, naar de traditie van vertellende muzikanten, typisch voor haar geboortestreek, South Alabama. Ze groeide op aan de Alabamadelta, " A lovely and beautifull place" zei ze. " Bear, Beer-nem, a nice name ", " I hope everyone understand English, because my Dutch is abominable " verontschuldigde ze zich. "...ligtskakelaa' ...?" Niemand die het verstond tot ze zei " Lightswitch, much easier". Haar Nederlands is nooit goed geweest en het zal ook nooit iets worden.

Intiem

Een 150 tal aanwezigen konden van dichtbij genieten van haar warme betoverende stem. Een muzikaal visuele reis met originele werken en nummers die haar inspireerden. Enkel geruggesteund door haar bassist Thierry Rombaux , beiden zittend op een kruk, lieten ze de klanken boven de hoofden zweven. De nummers werden met toepasselijke anekdotes en beelden aan elkaar geweven, we leerden de mens achter de artiest kennen. Op haar 21 ste in België belandt en er nooit meer weggeweest. "There's a lot of talent in Belgium and you're very nice people". " ... frietjes and chokolat ... and pientjes " grapte ze nog. " I only miss the smell from home, the swamp, ... and the gators ". Een magisch moment in de show, een virtueel duet met haar jeugdvriend en harmonicaspeler Larry T. Wilson. "Hello BJ" riep hij vanuit het hangend doek. Een korte begroeting en samen brachten ze een pracht van een nummer " Mobile Bay ", intiem en sfeervol. Een blik op haar geboorteplaats gleed voorbij onze ogen, een technisch en visueel hoogstandje. Toch wel het hoogtepunt van de set, als ik het mag zeggen. Prachtige visuele creaties van abstract tot figuratief, schilderachtig wegdromend, ( zie foto's, link onderaan ). Beelden van de hand van de Amerikaanse fotografe MariLoR, die ook verantwoordelijk was voor " Planet Janis ", nu een videokunstenares. Michel en Marco Gudanski zorgden voor een perfecte weergave van het technisch aspect. BJ legde uit dat ze een goedkoop en sfeervol intiem concert wou, " Me and Thierry , and beside me a second mike, MY backingvocals", en de tamboerijn aan haar voet tonend. Natuurlijk verder geëvolueerd en nu moest ze overal de stukjes decor en de videoprojectie meesleuren. Geestig vertelde anekdotes passeerden de revue : het weglopen van huis, in de grootstad Mobile belandend, in het Greyhound station koffie voorgeschoteld krijgend van de zwarte tandeloze werkkracht om wakker te blijven. Praatte zoals iemand zonder tanden, hilariteit in de foyer. Maar nog meer met de lallende stem van een dronkaard, " NEVER fall in love with a bartender, it's not cheap and embarrassing". Nummers van Gershwin, en andere die ze van haar moeder leerde kennen.
Het nummer " Rockabilly " werd dan weer ingeleid met een soort urban legend van een zanger met apart uiterlijk, aparte stem en een apart muziekgenre. Hij verdween en niemand zag hem ooit terug. Beelden op het doek van de rocking fifties.
" Funny Valentine " , Thierry magistraal op bas met op de achtergrond een variatie van hartjes en een David Hamilton-achtige roos. Nummers op de playlist : "Southern", "Great White","Tolling", "Past Life" en vele andere. Dit concert leent zich uitstekend voor een beperkt publiek, intiem, sfeervol en vol passie, emotioneel, rockend, ruw. Ze is rechtuit, opgegroeid uit een pot van folk, blues en rock. Dankbaar groetten beiden het publiek en verdwenen van het podium. Ze bleven echter naast het podium staan, " It's better so, you just have to imagine we took, the elevator. Upstairs we hear you applaud, BJ, applaud, BJ BJ BJ" Origineel.

Drie bissen

We kregen nog drie bissen : " O' Desire", nog steeds dat ruggemerggevoel ook door de sobere prachtige gitaarklanken. " Dock of the Bay", hier vroeg ze het publiek om mee te doen, te fluiten. " I cheat" zei ze, enkele floten de melodie en zei in haar backingmike met echo een dididaadaddee. " Beautifull " she said. " I always support some young talent, the last song he accompagnies me". Op het scherm beatboxend, dit op het bekende nummer " Light that Torch ".

Hopelijk nog eens te Brugge.

(Patrick Stieperaere-Eigen Berichtgeving/Foto:PS)

FN
De volledige fotoreportage vindt U hier...
afdrukken Afdrukvriendelijke versie mailenMail permalink naar dit bericht

Reageer via Facebook of twitter

Tweet

Vandaag