Nieuws uit de Brugse regio
Urbanus zelf stond weer eens in de Stadsschouwburg
Brugge, zondag 10/3/2013. In 2011 stond hij 4 avonden na elkaar in een uitverkocht sportpaleis, na een afwezigheid van enkele jaren, het succes was er nog steeds. Dus een tournee langs de Vlaamse centra. Zondagavond was Brugge nog eens aan de beurt voor een extra voorstelling, en de Stadsschouwburg was weer zo goed als uitverkocht. Zeker drie generaties waren aanwezig, zij die hem al lang volgden, zij die hem hadden leren kennen in de loop der jaren en zij die hem van de strips en de TV kenden. Grootvaders met hun kleinkinderen genoten even hard van een verzameling oude hits en aangepaste sketches, de actualiteit in gedachte. Met de nodige attributen gespekt was het een hilarische show zoals enkel Urbanus die kan brengen. 'Urbanus zelf' is een soort een best off en begon met een kunstmatige lachband en het bekijken van oude video's', zoals hij zelf zei, 'Ik weet weer waarom ik het doe', terwijl hij een gebaar maakt naar zijn binnenzak. Met Ruuzadok, ' euh sorry voor de dyslectie' zei hij. 'Kodazuur', de show was gestart.
'Als groen hier aan de macht komt mogen ze dit weer afbreken, het park in ere herstellen', dit is typisch aan Urbanus' reactie op de mooie zaal. Dat hij ook een ongelooflijke taalkunstenaar is weten we al lang en toch blijft hij er ons mee verrassen.
Zeep en vissers, meer moet hij niet hebben om 'De wereld is om Zeep' te brengen. Zijn woonplaats, de streek Molenbeek, de allochtonen, in feite mag je dit niet meer zeggen, ander nieuw geïntegreerde inwoner of zo iets. Enkele uit zijn straat Nederlands lerend gebruikmakend van kruiswoordpuzzels, … bestel maar eens een pakket frieten, of zeg maar eens dat die acteur een mooie filmcilinder heeft gespeeld, …. 'Gigippeke' van Meulebeek, en 'Aan ons voordeur lag een mat', nummers die hierop zinspeelden. De hedendaagse actualiteit kreeg ervan langs op alle vlakken. Het reizen met de trein, de stationnetjes, de stiptheid …'Op Vakantie naar Wanhopië'. Vlaamse zangers die in 't Engels zongen, Oh ba bie, oh babie – 'Oh Baby,Oh Baby'. Verzuring van de aarde, ufo's en graancirkels, ' Oh Grote wereldbol'.
Een bel gaat af, ' Tijd voor een kinderliedje', hij verdwijnt even achter de coulissen en komt met een apart gefabriceerd kindermolentje tevoorschijn. '1-2-3 Rikke Tikke Tik', 'Jullie mogen raden'. 'Rikke Tikke Tik, wie benne kik …'. Eén van de antwoorden was Renaat Landuyt.
Zelfs de alombekende sketches uit een ver verleden, zoals die van de Hells Angels uit eind jaren zeventig had nog niets ingeboet, mede door de inbreng van o.a. Aikido … noodles?
Verhalen uit zijn jeugd, het opgroeien, het heden. Nieuwe reeks shows, laat thuis en een vrouw, die dertien jaar jonger is, achterlaten, gevaarlijk. Geen probleem, ze lag maar in bed met een dwerg en besloot zeker te minderen. 'Poesje Stoei' was de toepasselijke hit voor de pauze. Een selder in bloei, hebben we zeker gemerkt.
Na de pauze wou hij een intieme sfeer brengen, had er niets beter op gevonden om een grote constructie het podium op te slepen, een hoerenkotje. Het decor voor, op de spoorberm, 'Liedje van de Spoorweg'. De bel ging een tweede maal, een kinderliedje dus. Opnieuw zijn draaimolen gaan halen, deze keer met andere figuren erop, kleine dikke negers, … ja dat mogen we ook al niet meer zeggen, (=verticaal minderbedeelden en anders gepigmenteerden) Hottentotten dan. 'Hittentit' werd ingezet, zichzelf op een orgeltje begeleidend.
Hij verzorgde onze lachspieren nog met een gedicht van hoog niveau, en hoog was het. De ongelooflijke sketch van een hond, een hondefluisteraar, … anorexia en een cavia. De cavia heette Maggie, .. we zaten weer bij de hedendaagse actualiteit. 'Er komt niemand België nog binnen, Maggy staat in de deuropening, … ze eet al het derde wereldvoedsel op'. Kerk, pastoors, godsdienst, … het kon niet ontbreken. Dutroux, uit het gat, rozijnekoeken op de kostschool. De kerststalsketch, … 'Zitten er hier pedofieltjes in de zaal ?'. We mochten ons aan nog een bekende hit verwachtten. 'Oefen maar op Bis' grapte hij. Tankske vol mazoet, 'Bakske vol met Stro' dus. 'En nu het laatste bisnummer, …een ode aan alle Schlagerzangers, …Eddy Wallyvis en anderen'.' Liedje van Namur, we zongen dat vroeger veel', …gaf uitleg en zong een stuk ervan. 'Gladdi-i-olen', en de show zat erop. Hij bedankte iedereen en verdween van het toneel.
Niet veel later, verscheen hij opnieuw, gekleed in een immense bontmantel. Worstelend met zijn gitaar. Het alombekende madammennummer, eindigde de laatste zinnen in het Engels, '… a fur coat, … i do fuck …'
Weg was hij en voor een tweede hit kwam hij het podium op met zijn alombekende groene pickup en dito boxen, 'Quand les Zoiseaux, …', live, playback, ander nummer erdoor, ander genre en ritme. Urbanus rockend en dansend. Kwam uiteindelijk nog een derde keer op, een jerrycan met een brandende lont in zijn hand, '…het is tijd, jullie mogen naar huis gaan …'.
Zijn streken heeft hij nog steeds niet verloren, de huidige politiek en artiesten in gedachte, ook Ben Crabbé, Natalia, Jeroen Meus, Di Rupo, Ph. Geubels, … kregen ook de nodige vegen uit de pan.
(Patrick Stieperare- Eigen Berichtgeving/Foto: Stippy)
De volledige fotoreportage vindt U hier...
Meer over Humor
Afdrukvriendelijke versie
Mail permalink naar dit bericht