Nieuws uit de Brugse regio
Winter van 't Arsenaal in de Stadsschouwburg
Brugge, zondag 21/4/2013. Vanavond de laatste voorstelling van het stuk "Winter' gezien. 't Arsenaal eindigde met de speeldata op reis in de Brugse Stadsschouwburg. Echt lovende kritieken waren er nauwelijks sinds de try-out in januari en achter ons hoorden we nog iemand tegen elkaar zeggen: "Het is barslecht, en saai". Leuk om zoiets te horen, nog 5 minuten voor het stuk begon.
Het stuk zelf : een zakelijke afspraak in een stad, hij zet zich op een bank, komt in contact met een vrouw en neemt haar, medelijdend, mee naar zijn hotelkamer. Later terug op de bank, wachtend op haar, zijn leven, werk en gezin overhoop gezet. Eindelijk ziet hij haar terug en na enige tijd belanden ze in dezelfde hotelkamer. Een sober decor, draaiend platform met aan de ene kant een bankje en aan de andere kant een bed. Even moest ik denken aan "Achter de wolken", qua inhoud stuk, en het parkdecor met bankje en bed. De ontmoeting van twee mensen die elkaar ontmoeten in een park en in een hotelkamer eindigen. Maar wat Jo en Chris brachten knetterde, was subtiel en ontroerend, niets afgedaan van het spel van Lucas en Lotte. Zij neurotisch, bijna een psychisch wrak, bijna overdrijvend. Je kon je er zenuwachtig van maken. Hij stil en weloverwogen, zowel qua taal als mimiek. Maar dit was de bedoeling van Jon Fosse. Zo minimalistisch mogelijk met weinig en afgewikte woorden, zinnen die niet afgemaakt werden en de vele stiltes, een beeld geven van een brave huisvader die alles overkop gooit voor een armzielige vrouw. Realistisch, absurd, een soort symboliek.
Niet echt mijn smaak maar toch chapeau voor beide protagonisten die met een minimum aan woorden een bepaald beeld schetsen. Dit is misschien moeilijker te spelen dan een stuk met karrevracht tekst. Het eindbeeld, Lucas en Lotte kleden zich uit en omhelzen elkaar naakt geknield op het bed. Dit was dus het magistrale hoogtepunt van Franz Marijnens meesterschap, zoals het omschreven werd... en ook één van de redenen dat het ten strengste verboden was te fotograferen? Wij moesten dan ook wachten tot het einde, om enkele beelden te schieten van Lucas Van den Eynde en Lotte Heijtenis, die in de bloemen gezet werden,...
(Patrick Stieperaere-Gegen Berichtgeving/Foto: PS)
De volledige fotoreportage vindt U hier...
Meer over Theater
Afdrukvriendelijke versie
Mail permalink naar dit bericht