Nieuws uit de Brugse regio
Chi Coltrane, the Queen of Rock, was in de Stadsschouwburg
Brugge, zondag 5/5/2013. Vrijdagavond mocht Brugge het fenomeen Chi Coltrane begroeten en genieten van een back to the seventies en wat ze tot nu toe van klassiekers op haar repertorium heeft staan.
Joplin achterna
En sinds 2009 staat ze er weer, de jongere (?) versie van Janis Joplin. Dezelfde overgave, de energie ( Chi ) die ze uitstraalt. Achter haar piano met een stem, die je kristallen glazen in je kast zeker naar de knoppen zouden helpen. En met nieuw werk, die je op haar laatste album : "Yesterday,Today & Forever" kan horen. Voor deze grote dame, in november wordt ze 65, met rock en blueswortels hadden we veel volk verwacht in onze stad, in onze Brugse Stadsschouwburg. Die was echter met moeite gevuld, ongeveer een halve zaal, lege balkons, zelfs op de parterre nog voorradige stoelen. Vreemd, was de naam niet gekend ? Velen zullen achteraf jammeren, laat hem enkele nummers horen en ze zullen zeker zeggen, waaw, zij. Ja pech, je hebt het gemist. Chi liet dit niet aan haar hart komen en in zekere zin werd het een intiem concert waarvan alle aanwezigen, zelfs bijna oude vandagen, sorry voor het taalgebruik, enorm genoten hebben.Waar ben ik?
Na het eerste nummer groette ze het publiek, wist niet welke taal wij hier spraken, maar zei dan maar in het Frans, met dat typischeDetail. Amerikaanse accent dat we ook van BJ Scott kennen, "Je suis tres heureuse d'etre ici a Brussel", hilariteit, haar muzikanten verbeterden haar "in Bruges". Hierop zei ze nog iets grappigs in verband met een optreden in Montreux : daar zei ze 'Jolie' ipv 'Heureuse'. Een korte inleiding, als Chi iets vertelt vertoef je al in haar kracht van teksten schrijven.Het concert
"Now it's time for ..."Yesterday, Today & Forever", een nieuwe song. Lisa Scannel toonde hier haar virtuositeit met een bonkende bassolo. Chi had ook lof voor onze Stadsschouwburg, en wist zelfs uit welke periode ze dateerde. "Sometimes the music is walking, I can't hear my baseplayer, but here we can hear you, it's lovely". "The Wheel of Life", net alsof zij zich verontschuldigde omdat ze het nummer jaren niet meer op haar setlist had staan en sinds enige tijd opnieuw bracht. Je mag van ons nog vele nummers verwachten die we niet meer gespeeld hebben de laatste jaren. Na ons te hebben meegenomen doorheen de jaren met tal van nummers die nog steeds niets van hun kracht verloren hebben zei ze dat we na de pauze zeker iets moesten doen, " Fasten your seatbells, we gonna play like hell". We hadden dus een kwartiertje tijd om ons hierop voor te bereiden. "Thunder & Lightning", het voorlaatste nummer van de eerste 45 minuten in gedachte. Het beloofde dus voor de rest van het concert. "This is a song for the is backwomen", het ging over queens en kings en castles, zoals ze het nummer inleidde. "Never forget, she brighteness your castle but your the king", ... "Your the king but she is the queen and she can make a horrible place of your castle". Mooi gezegd, "Don't Forget the Queen". Lisa verliet even het podium en Aurélien Ouzoulias kreeg zijn drumsolo. Chi genoot vanachter haar piano, ,applaudiserend en meewiegend. Voordien had ze ook iets van haar tong laten rollen over jonge gasten, bluesy, aantrekkelijk, blauwe ogen,... Aurélien was ofwel iets te geestdriftig of te nerveus maar de omhooggegooide drumsticks kwamen niet zoals hij het wilde terug in zijn handen. Geen probleem iedereen genoot er van. Het had zijn charme. Even later kondigde ze "You" aan, een nummer dat ze speciaal voor de film -Spiritual Warriors- opnieuw had ingespeeld, nieuw arrangement dat we hier mochten horen. Na nog enkele nummers, rockend vol overgave gebracht te hebben verduisterde het podium, bloemen in ontvangst en het podium leeg. Een oorverdovend bisgeroep en staand applaus liet zich horen. Daar waren ze terug. "Come Together", een Beatlesnummer gevolgd door "Hallelujah". Chi kwam zelfs vanachter haar piano en stond vooraan de zaal het refrein te zingen, "No more sitting for you" riep ze en velen volgden haar voorbeeld. Terug achter de piano sloot ze af. Lisa en Aurélien hadden intussen het podium verlaten, wij konden nog genieten van een mooi ontroerend en ingetogen "On The Road To Tomorrow". 'You are so lovely, I have trouble saying goodbye to you'. We zijn getuige geweest van een ongelooflijk energierijke set van the queen of rock. In de foyer, een stand met diverse cd's, lp's, originele singles van "Go like Elijah" uit 1972, fotoboeken, posters en T-shirts. Zij nam rustig haar tijd, een woordje, een bedankje en signeerde alles. "The Wheel of Life"-"Forget Love"-"Goin' Out Tonight"- "I'm Gonna Make You Love Me"- Going Round"-You Where My friend"v en "Go Like Elijah". We zullen er altijd van blijven genieten.(Patrick Stieperaere-Eigen Berichtgeving/Foto: Stippy)
De volledige fotoreportage vindt U hier...
Meer over Concert Rock/Pop/... Evenementen
Afdrukvriendelijke versie
Mail permalink naar dit bericht